ΚΡΙΜΑЇΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 1853-1856


            Αποτέλεσε στην ουσία μια από τις πολυάριθμες ρωσοτουρκικές πολεμικές αντιπαραθέσεις, οι οποίες χαρακτηρίζουν τα ευρωπαϊκά πράγματα στην διάρκεια όλου του 19ου αιώνα. Οι ρώσοι μονίμως επεδίωκαν να κατεβούν προς τη μεσόγειο και να αποσπάσουν νέες χώρες από τα χέρια του σουλτάνου. Αυτή τη φορά όμως η Αγγλία και η Γαλλία έσπευσαν να αντιταχθούν σε κάθε επεκτατική ενέργεια του τσάρου, υπερασπίζοντας με ζήλο την εδαφική ακεραιότητα της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Επειδή ο τσάρος κήρυξε τον πόλεμο υπέρ της ορθοδοξίας αλλά και εξαιτίας της Μεγάλης Ιδέας τόσο το βασιλικό ζεύγος της Ελλάδας όσο και όλοι οι έλληνες έκλιναν τώρα ανεπιφύλακτα προς το μέρος της Ρωσίας, γιατί τους παρουσιαζόταν η ευκαιρία να επωφεληθούν από την πολεμική αναταραχή στα βαλκάνια.
            Με πρωτοβουλία λοιπόν του Όθωνα άρχισαν να συγκεντρώνονται χρήματα, να συσσωρεύονται εφόδια πολέμου και τρόφιμα στις παραμεθόριες περιοχές και γενικά να προετοιμάζεται η συμμετοχή των Ελλήνων στον πόλεμο στο πλευρό των Ρώσων. Δημιουργήθηκαν αντάρτικα σώματα στη Θεσσαλία, στην Ήπειρο και στη Μακεδονία που ανήκαν στο οθωμανικό κράτος, ενώ σε βοήθειά τους έσπευσαν αξιωματικοί του ελληνικού στρατού. Υπήρχε κλίμα ευφορείας και διαδιδόταν ότι ο Όθωνας σχεδίαζε να περάσει με στρατό τα σύνορα.
            Ωστόσο στα τέλη Μαΐου 1854 η Αγγλία και η Γαλλία έστειλαν στρατεύματα στον Πειραιά, τον κατέλαβαν και ανάγκασαν τον Όθωνα να δηλώσει ότι θα κρατήσει αυστηρή ουδετερότητα. Σχηματίστηκε νέα κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Α. Μαυροκορδάτο που ανακάλεσε όλους τους έλληνες αξιωματικούς. Οι αγγλογάλλοι επέκτειναν την κατοχή τους ως τα Πατήσια και την Πεντέλη. Η κατοχή παρατάθηκε και μετά το τέλος του Κριμαϊκού πολέμου ως το Φεβρουάριο του 1857 επειδή η Γαλλία και η Αγγλία επιζητούσαν να αποσπάσουν από την ελληνική κυβέρνηση τον έλεγχο των οικονομικών της για τη διευθέτηση του εξωτερικού χρέους του βασιλείου. Έτσι διορίστηκε τριμελής επιτροπή που επέβαλε εξοντωτικούς οικονομικούς όρους. Τέλος, ο οικονομικός αυτός αποκλεισμός είχε και πάρα πολλά ανθρώπινα θύματα λόγω της πείνας που προκάλεσε αλλά και λόγω της επιδημίας χολέρας που μεταδόθηκε από τα γαλλικά στρατεύματα.

(Διασκευή από τα βιβλία: Α. Βακαλόπουλος, Νέα ελληνική ιστορία 1204-1985, ΒΑΝΙΑΣ, Θεσσαλονίκη 1998
και
Κ.Βακαλόπουλος, Νεοελληνική Ιστορία 1204-1940, Αφοι Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη 1990) 

Δεν υπάρχουν σχόλια: