3. Η Σύμβαση της Λοζάνης και η ανταλλαγή των πληθυσμών
- 24 Ιουλίου 1923: Συνθήκη Λοζάνης
- 30 Ιανουαρίου 1923: ελληνοτουρκική σύμβαση που περιλαμβάνεται στη συνθήκη της Λοζάνης και προβλέπει γενικά:
- υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών
- ανταλλαγή τόσο γι’ αυτούς που είχαν ήδη φύγει όσο και γι’ αυτούς που παρέμεναν ακόμη στις εστίες τους
- αναδρομική ισχύ της ανταλλαγής για τις μετακινήσεις που είχαν γίνει ήδη από το 1912
- εξαίρεση από την ανταλλαγή των ελλήνων της Κων/πολης, της Ίμβρου και της Τενέδου και των μουσουλμάνων της Δυτικής Θράκης
- Ειδικά για τους ανταλλάξιμους προβλέπει:
- αποβολή της παλιάς τους ιθαγένειας και απόκτηση της ιθαγένειας της χώρας όπου εγκαταστάθηκαν
- δικαίωμα να μεταφέρουν την κινητή περιουσία τους
- δικαίωμα αποζημίωσης για την ακίνητη περιουσία που άφησαν πίσω τους
- διευκόλυνση της μετακίνησής τους από τη Μικτή Επιτροπή Ανταλλαγής
- Βασικά γνωρίσματα της ανταλλαγής:
- για πρώτη φορά είναι μαζική η μετακίνηση πληθυσμών
- για πρώτη φορά είναι υποχρεωτική
- Οι πρόσφυγες αν και αντιδρούν δεν εισακούονται γιατί:
- η πραγματικότητα ανάγκασε την ελληνική αντιπροσωπεία να συμφωνήσει
- η σύμβαση εξυπηρετούσε την υλοποίηση της πολιτικής για εκσυγχρονισμό και στις δύο χώρες
- Η Μικτή Επιτροπή Ανταλλαγής είχε αρμοδιότητα:
1. να
καθορίσει τον τρόπο μετακίνησης των πληθυσμών
2. να
εκτιμήσει την ακίνητη περιουσία των ανταλλάξιμων